روابط نامرئی درارتباط دختر و پسر

ارتباط دختر و پسر و شرایط آن(3)

برای مطالعه ی قسمت قبل اینجا کلیک کنید.

در
مقالات قبل راجع به انگیزه ها ی برقراری ارتباط با جنس مخالف واثرات زیان
بار ارتباط ناصحیح به اختصار صحبت کردیم وحالا نوبت می رسد به بحث اصلی که
همان پیشگیری از به وجود آمدن چنین رابطه ای ست .

علل و عوامل
گوناگونی در بروز رفتارهای نادرست در روابط دختران و پسران نقش دارند که
می‌توان به‌طور کلی این عوامل را به سه دسته زیر تقسیم کرد:

1- نوجوان و افکار غیرواقعی او

2- خانواده و شیوه‌های برخورد آنان با نوجوان

3- شیوه‌های برخورد جامعه با نوجوان

1- نوجوان و افکار او

انسان
در زندگی خویش پیوسته تجربیات تازه‌ای کسب و شناخت‌های نادرست خویش را
تصحیح می‌کند. سنین میانسالی و پس از آن، به انسان این امکان را می‌دهد که
به  واقعیات ذهنی خویش واقف شود و بپذیرد که آنچه را او می‌‌داند و
می‌شناسد، تمامی واقعیت نیست. به این لحاظ است که انسان در میانسالی،
اساسا با احتیاط سخن می‌گوید و با احتیاط عمل می‌کند.

در
سنین نوجوانی ما شاهد شکل دیگری از این مسئله هستیم. نوجوان به دلیل غلبه
«خودمحوری شناختی» بر ذهنش، نمی‌تواند به آسانی در خصوص وجود یا فقدان
شاخه های دیگری از واقعیت و با احتمال خطا  بودن اندیشه خود، فکر کند. به
سخنی دیگر نوجوان به آسانی نمی‌تواند از ذهن خویش خارج شود و ذهن دیگران
را نیز در نظر بگیرد. به همین لحاظ است که در مورد اندیشه و باور خود مطلق
عمل می‌کند و باور خود را تقریبا به‌طور مطلق، درست می‌پندارد. همین مسئله
باعث می‌شود که کمتر به عواقب عمل خویش و وقایعی که ممکن است در آینده، به
وقوع بپیوندند، بیندیشد.  به همین دلیل باید به لحاظ تربیتی مراقبت بیشتری
نسبت به افکار و اندیشه‌های نوجوان اعمال کرد.

یکی از منابع بسیار مهم در
تغذیه فکری نوجوانان، وجود افکار رایج  بین آنان است. افکاری که معمولا در
گفتگوهای خصوصی و گاه به صورت حرف‌ها و مسائل پیش پا افتاده، ولی در عین
حال قطعی، بین نوجوان رد و بدل می‌شود. این افکار معمولا به اطلاع مربیان،
پدران و مادران نمی‌رسد. به این لحاظ برای آنان «نامرئی» است. این افکار
درس‌های نامرئی است که به شکل غیررسمی بین نوجوانان رد و بدل می‌شود و از
طریق گفت و شنودهای مکرر، آنها را می‌آموزند و ماحصل آنها را به صورت
راهنمای عمل، مورد استفاده قرار می‌دهند.

دست ‌اندرکاران
تعلیم و تربیت باید به اهمیت محتوای دروس نامریی و نیز نحوه شکل‌گیری و
انتقال آنها در بین نوجوانان و میزان تضاد آنها با آموزش‌ها و دروس رسمی و
مرئی واقف باشند. باید پیوسته بدانند دروس نامرئی در مدرسه‌ای به نوجوانان
منتقل می‌شود که دیوار و کلاس بخصوصی ندارد. یعنی مدرسه هم نامرئی است.

شاید
ارائه مثال‌هایی در این زمینه، بتواند در انتقال دقیق‌تر مطلب ما را یاری
کند.  نوجوان دختری ممکن است در جمع دوستانش بشنود که کسی می‌گوید: «فلانی
خیلی بی‌عرضه است، جرئت نمی‌کنه از یه پسر یه نامه قبول کنه» این جمله‌ها
به سادگی و به آسانی بین نوجوانان رد و بدل می‌شود و بدون هیچ‌گونه
استدلالی به دیگران منتقل می‌شود. که ملاک با عرضه بودن و یا ملاک بالا
پریدن این است که دوست پسر و یا دوست دختر داشته باشی.

«دروس
نامرئی» ضرورتا محتوایی منفی ندارد. چه بسا عناصری مثبت و سازنده نیز در
مدرسه نامرئی به نوجوانان منتقل شود. انتقال ارزش‌هایی در زمینه با غیرت
بودن، خوش خلق بودن شجاع بودن و بسیاری ارزش‌های دیگر در لابلای دروس
نامرئی منتقل می‌شود.در مورد روابط دختران و پسران نیز باورها و عقایدی
وجود دارد که در مدرسه نامرئی منتقل می‌شود و چارچوب عمل نوجوانان را
می‌سازد. و با تاسف باید بگوییم که اکثر باورهای نوجوانان در مورد جنس
مخالف و وظیفه‌ای که در قبال آن دارند، از طریق مدرسه نامرئی به آنان
منتقل می‌شود.

مسائل و مطالب مربوط به مدرسه نامریی بسیار
است، لکن بهتر است در اینجا تنها به برخی از مواد آن، که مربوط به روابط
نامطلوب دختران و پسران است، اشاره کنیم. یکی از دروس نامرئی در میان برخی
از نوجوانان «داشتن احساس مسئولیت برای پیدا کردن دوست دختر و یا پسر،
برای یکدیگر است». نوجوانان برای پیدا کردن دوست از جنس مخالف برای
دوستانشان، احساس مسئولیت می‌کنند. همان گونه که برخی از بزرگسالان نیز
برای یافتن همسر برای دختران و پسرانی که به سن ازدواج رسیده‌اند، احساس
مسئولیت کرده و اقدام به معرفی افرادی برای صحبت کردن می‌کنند. مشابه همین
رفتار در میان برخی از نوجوانان نیز دیده می‌شود.

یکی
دیگر از عوامل مخفی در میان نوجوانان که تآثیر بسزایی در ایجاد روابط
نامطلوب بین آنان دارد، پدیده‌ای است که می‌توانیم آن را «همدردی با عاشق»
بنامیم. وقتی نوجوان در بین دوستان نزدیک خود اظهار می‌کند که من کسی را
دوست دارم، گویی نوعی هم حسی و همدردی از آنان برمی‌انگیزد. دوستان نزدیک
نوجوان‌ گاه براساس همین هم حسی و همدردی است که سعی می‌کنند. تسهیلاتی
برای برقراری ارتابط بین آن دو فراهم کنند.

در
این چرخه، آنان را به طرف بروز رفتارهایی سوق می‌دهد که گاه به لحاظ
اجتماعی و اخلاقی نا‌پسند است. در چنین وضعیتی باید بگوییم علاقه‌مندی
نوجوان به فردی خاص کاملا جنبه فرعی پیدا می‌کند، آنچه در اصل باعث می‌شود
او دست به رفتارهایی همچون، نامه‌نگاری و یا ملاقات بزند، تعامل متقابل او
با دوستانش است. به عبارت دقیقتر در چنین مواردی این احساس فردی نوجوان
نسبت به فردی  از جنس مخالف نیست، که او را به نامه‌نگاری و یا ملاقات
می‌کشاند، بلکه این تعامل متقابل دوستان اوست که وی را مستعد انجام چنین
کارهایی می‌کند.

درمقاله ی بعد شرایطی را که درخانواده می تواند به این رابطه دامن بزند یا از ایجاد آن جلوگیری کند را بیان می کنبم .

باماهمراه باشید.

منبع :بر گرفته از کتاب تحلیلی تربیتی برروابط دخترو پسر درایران

باتغییرو تلخیص